حکومتهای حاکم بر ایران، برای آسمیلهکردن و امحاء هویتنژادی و اتنیکی اقلیتهای ملی ایران در تلاش بودهاند و با سرکوب و مسکوتکردن ممتد آزادیخواهان و حرکتهای دمکراتیک، حقوق این ملتها را نایده گرفتهاند.
اما در طول تاریخ و در مناطق مختلف این کشور و بالاخص کردستان، برآمدها و خیزشهایی از درون جامعه به پا خواسته که سبب رنسانسی فرهنگی و زندهنمودن هویت اتنیکی این ملتهای تحت ستم گشته است.
ستاره پر فروغ تاریخ مبارزات ملت کرد در کردستان ایران، جمهوری
جوانمرگ کردستان بود. جمهوری که در مدتی اندک، تلاش چند ساله آسمیلهکردن و امحاء حکومتهای حاکم بر کردستان را بیتأثیر ساخت و پایه مبارزات و تلاش برای بدستآوردن آزادی را در کردستان ایران و دیگر بخشهای کردستان بنیان گذاشت.
تولد اصطلاح "پیشمرگ" درآن زمان و نامگذاری مبارزان کرد به این نام، سبب تحولی شگرف و عمیق در مبارزات ملی ملت کرد و بهوجودآمدن نیرویی مبارز و انقلابی در کردستان گشت. 26 آذر در کردستان ایران و از طرف حزب دمکرات کردستان ایران، به عنوان روز "پیشمرگ" نامگذاری شده است. پیشمرگ در گفتمان آزادیخواهی ملت کرد، اصطلاحی مقدس و دارای خصوصیاتی مشخص است که حاملان این اصطلاح را از مردم عادی جدا مینماید.
"پیشمرگ" شناسنامهی مبارزات مشروع ملت کرد و خار چشم حکومتهای غاصب و حاکم بر کردستان بوده و هست. در کردستان تحت حاکمیت این حکومتها، حتی به زبانآوردن این اصطلاح جرم محسوب میشود.
ملت کرد سالهاست که تحقق آرزوها و خواستههایشان را با این اصطلاح گره زدهاند و مادران ستمدیده کرد، فرزندانشان را بزرگ و روانه صفوف پیشمرگان کردستان مینمایند.
26 آذر در تاریخ ملت کرد در کردستان ایران، جمهوری کردستان و حزب دمکرات کردستان ایران یادآور دو رویداد مهم است که خالق رویداد اول، فرزندان مبارز و آزادیخواه و شاگردان مدرسه پیشوای همیشه زنده کردستان میباشند و آن در اختیار گرفتن شهربانی مهاباد و به اهتزاز درآوردن پرچم کردستان برای اولین بار در 26 آذر سال 1324 شمسی میباشد.
واقعه دوم، لشکرکشی ارتش شاهنشاهی به کردستان و سقوط جمهوری در 26 آذر 1325 بعد از گذشت 333 روز از تأسیس جمهوری بود. قاضی محمد، پیشوا و رئیس جمهور کردستان، در جریان دادگاهی و تأیید حکم اعدامش توسط مأموران غاصب پهلوی به آنها میگوید: "شما یک قاضی محمد را اعدام میکنید، اما از هر قطره خون من، یک قاضی محمد متولد میشود".
26 آذرروز "پیشمرگ"کردستان نام نهاده شده است. شاید برای بعضیها این سوال بهوجود آید که چرا این روز؟ این روز که برای ملت کرد فاجعهای بزرگ بود. (سقوط جمهوری در 26 آذر 1325) اما با بینشی عمیق و فهم و درکی دقیق از اندیشه شونیستی غاصبان کردستان میتوان به این نتایج رسید:
اول: برافراشتن پرچم کردستان و در اختیارگرفتن شهربانی مهاباد توسط فرزندان کردستان، که به عنوان اولین فعالیت نظامی حزب دمکرات کردستان ایران ثبت شده است. پیشوا قاضی محمد در روز 2 بهمن 1324، روز اعلام جمهوری و هنگام اجرای مراسم تحلیف، به قرآن مقدس، پرچم کردستان و نقشهی کردستان سوگند میخورد، که این، ارزش پرچم و برافراشتن آن را میرساند.
همچنین یکی از نمادهای وجود ملتها پرچم میباشد. به همین دلیل روز 26 آذر، از ارزش فراوان ملی برخوردار است.
دوم: همانگونه که اشاره کردیم یکی از اهداف حکومتهای غاصب حاکم بر کردستان، تلاش در جهت حذف و آسمیلهکردن ملتهای تحت ستم ایران و از جمله ملت کرده بوده است، برای مثال در روز 21 آذر 1325، یک سال بعد از تأسیس حکومت ملی آذربایجان، دقیقاً در آن روز ارتش به تبریز حمله میکند و چند روز بعد و در 26 آذر، یک سال بعد از برافراشتن پرچم کردستان، جمهوری کردستان را ساقط میکند.
چرا غاصبان کردستان، روز حمله را تا این روز عقب میاندازند؟ به دلیل اینکه روزهای آزادی و رهایی ملتهای آذری و کرد را به روز ماتم و تراژدی تبدیل کنند و روزهای افتخارآمیز ملی آنها را به روز عزا و ماتم مبدل ساخته تا هیچ وقت از آن روزها با افتخار یاد نکنند و روزهای پر سرور آزادی ملی را سیاهپوش کنند و جنبشهای آزادیخواهی را از میان ببرند.
انتخاب روز 26 آذر به عنوان روز "پیشمرگ" نه فراموشکردن حوادث و اتفاقات تلخ، و نه تجربه کسب نکردن از تاریخ، بلکه عدم تحقق آرزوهای غاصبان کردستان و ادامهدادن راه و تحقق آرزوهای رهبران جنبش آزادیخواهی کردستان، از جمله پیشوای کردستان است.
26 آذر، روز تجلیل از آنهایی است، که بهار عمرشان را در میان، کوهها و کوهستانها و سرمای سخت روزهای مبارزه سپری نمودند.
روز بودن و اعلام وجود است. وجود "پیشمرگ" همچون سمبل مبارزه و خار چشم غاصبان کردستان. همانگونه که پیشوا قاضی محمد به مسئولان دادگاه غاصبان کردستان گفته بود و بر خلاف آرزو و خواست متخاصمان، بعد از سقوط جمهوریکردستان و اعدام پیشوا، ملت کرد و جنبش آزادیخواهی این ملت از میان نرفت و هزاران قاضی، اسلحه در دست گرفتند و راه رهبر فقیدشان را ادامه دادند.
امروز باعث سرور و افتخار است، که فرهنگ و زبان و اراده آزادیخواهی ملت کرد، به دلیل مبارزات ممتد و خستگیناپذیر "پیشمرگان ملت و وطن" در عالیترین سطح است و روز به روز به اهدافش نزدیکتر میشود.
اما در طول تاریخ و در مناطق مختلف این کشور و بالاخص کردستان، برآمدها و خیزشهایی از درون جامعه به پا خواسته که سبب رنسانسی فرهنگی و زندهنمودن هویت اتنیکی این ملتهای تحت ستم گشته است.
ستاره پر فروغ تاریخ مبارزات ملت کرد در کردستان ایران، جمهوری
جوانمرگ کردستان بود. جمهوری که در مدتی اندک، تلاش چند ساله آسمیلهکردن و امحاء حکومتهای حاکم بر کردستان را بیتأثیر ساخت و پایه مبارزات و تلاش برای بدستآوردن آزادی را در کردستان ایران و دیگر بخشهای کردستان بنیان گذاشت.
تولد اصطلاح "پیشمرگ" درآن زمان و نامگذاری مبارزان کرد به این نام، سبب تحولی شگرف و عمیق در مبارزات ملی ملت کرد و بهوجودآمدن نیرویی مبارز و انقلابی در کردستان گشت. 26 آذر در کردستان ایران و از طرف حزب دمکرات کردستان ایران، به عنوان روز "پیشمرگ" نامگذاری شده است. پیشمرگ در گفتمان آزادیخواهی ملت کرد، اصطلاحی مقدس و دارای خصوصیاتی مشخص است که حاملان این اصطلاح را از مردم عادی جدا مینماید.
"پیشمرگ" شناسنامهی مبارزات مشروع ملت کرد و خار چشم حکومتهای غاصب و حاکم بر کردستان بوده و هست. در کردستان تحت حاکمیت این حکومتها، حتی به زبانآوردن این اصطلاح جرم محسوب میشود.
ملت کرد سالهاست که تحقق آرزوها و خواستههایشان را با این اصطلاح گره زدهاند و مادران ستمدیده کرد، فرزندانشان را بزرگ و روانه صفوف پیشمرگان کردستان مینمایند.
26 آذر در تاریخ ملت کرد در کردستان ایران، جمهوری کردستان و حزب دمکرات کردستان ایران یادآور دو رویداد مهم است که خالق رویداد اول، فرزندان مبارز و آزادیخواه و شاگردان مدرسه پیشوای همیشه زنده کردستان میباشند و آن در اختیار گرفتن شهربانی مهاباد و به اهتزاز درآوردن پرچم کردستان برای اولین بار در 26 آذر سال 1324 شمسی میباشد.
واقعه دوم، لشکرکشی ارتش شاهنشاهی به کردستان و سقوط جمهوری در 26 آذر 1325 بعد از گذشت 333 روز از تأسیس جمهوری بود. قاضی محمد، پیشوا و رئیس جمهور کردستان، در جریان دادگاهی و تأیید حکم اعدامش توسط مأموران غاصب پهلوی به آنها میگوید: "شما یک قاضی محمد را اعدام میکنید، اما از هر قطره خون من، یک قاضی محمد متولد میشود".
26 آذرروز "پیشمرگ"کردستان نام نهاده شده است. شاید برای بعضیها این سوال بهوجود آید که چرا این روز؟ این روز که برای ملت کرد فاجعهای بزرگ بود. (سقوط جمهوری در 26 آذر 1325) اما با بینشی عمیق و فهم و درکی دقیق از اندیشه شونیستی غاصبان کردستان میتوان به این نتایج رسید:
اول: برافراشتن پرچم کردستان و در اختیارگرفتن شهربانی مهاباد توسط فرزندان کردستان، که به عنوان اولین فعالیت نظامی حزب دمکرات کردستان ایران ثبت شده است. پیشوا قاضی محمد در روز 2 بهمن 1324، روز اعلام جمهوری و هنگام اجرای مراسم تحلیف، به قرآن مقدس، پرچم کردستان و نقشهی کردستان سوگند میخورد، که این، ارزش پرچم و برافراشتن آن را میرساند.
همچنین یکی از نمادهای وجود ملتها پرچم میباشد. به همین دلیل روز 26 آذر، از ارزش فراوان ملی برخوردار است.
دوم: همانگونه که اشاره کردیم یکی از اهداف حکومتهای غاصب حاکم بر کردستان، تلاش در جهت حذف و آسمیلهکردن ملتهای تحت ستم ایران و از جمله ملت کرده بوده است، برای مثال در روز 21 آذر 1325، یک سال بعد از تأسیس حکومت ملی آذربایجان، دقیقاً در آن روز ارتش به تبریز حمله میکند و چند روز بعد و در 26 آذر، یک سال بعد از برافراشتن پرچم کردستان، جمهوری کردستان را ساقط میکند.
چرا غاصبان کردستان، روز حمله را تا این روز عقب میاندازند؟ به دلیل اینکه روزهای آزادی و رهایی ملتهای آذری و کرد را به روز ماتم و تراژدی تبدیل کنند و روزهای افتخارآمیز ملی آنها را به روز عزا و ماتم مبدل ساخته تا هیچ وقت از آن روزها با افتخار یاد نکنند و روزهای پر سرور آزادی ملی را سیاهپوش کنند و جنبشهای آزادیخواهی را از میان ببرند.
انتخاب روز 26 آذر به عنوان روز "پیشمرگ" نه فراموشکردن حوادث و اتفاقات تلخ، و نه تجربه کسب نکردن از تاریخ، بلکه عدم تحقق آرزوهای غاصبان کردستان و ادامهدادن راه و تحقق آرزوهای رهبران جنبش آزادیخواهی کردستان، از جمله پیشوای کردستان است.
26 آذر، روز تجلیل از آنهایی است، که بهار عمرشان را در میان، کوهها و کوهستانها و سرمای سخت روزهای مبارزه سپری نمودند.
روز بودن و اعلام وجود است. وجود "پیشمرگ" همچون سمبل مبارزه و خار چشم غاصبان کردستان. همانگونه که پیشوا قاضی محمد به مسئولان دادگاه غاصبان کردستان گفته بود و بر خلاف آرزو و خواست متخاصمان، بعد از سقوط جمهوریکردستان و اعدام پیشوا، ملت کرد و جنبش آزادیخواهی این ملت از میان نرفت و هزاران قاضی، اسلحه در دست گرفتند و راه رهبر فقیدشان را ادامه دادند.
امروز باعث سرور و افتخار است، که فرهنگ و زبان و اراده آزادیخواهی ملت کرد، به دلیل مبارزات ممتد و خستگیناپذیر "پیشمرگان ملت و وطن" در عالیترین سطح است و روز به روز به اهدافش نزدیکتر میشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر